اجاره ویلا و سوئیت - آپارتمان

قبرستان سفید چاه که به قبرستان سپید نیز معروف است، در شهرستان بهشهر، بخش یانه سر، روستای سفید چاه قرار دارد. 

این گورستان مربوط به دوره تیموریان می باشد و اولین قبرستان مسلمانان در ایران محسوب می شود. 

در روستای سفید چاه مرسوم بوده که سنگ قبر مردگان را بر اساس شغل آنها حکاکی می‌کردند، اما پس از مرگ آخرین سنگ تراشان و حکاکان قدیمی مصیب محله، حکاکی روی سنگ‌ها هم به پایان رسیده و مردگان جدید روستا، با سنگ‌های امروزی دفن می‌شوند.

مزار ملک بادله، حاکم شمال، در این قبرستان واقع شده است. ابراهیم، منصور و عبدالرحمن سه فرزند امام موسی ابن جعفر(ع) و چندین تن از سادات مرعشی که روزگاری در آمل حکومت می‌کردند نیز در سفیدچاه دفن شده اند. 

سنگ قبرهای هر منطقه و هر کشوری متاثر از معماری و فرهنگ مردمان آن منطقه و کشور است. در جهان اسلام نیز سنگ قبرها دارای شکل های متفاوتی است که نشان از معماری هر منطقه می باشد. در قبرستان سفید چاه نیز سنگ قبرها یه صورت محرابی و صندوقی ساخته شده اند که هر دوی آنها از پیشینه معماری برخوردارند. 

در این قبرستان قدیمی و تاریخی، تعداد معدودی سنگ قبر صندوقی وجود دارند. قدیمی‌ترین سنگ قبر صندوقی به تاریخ ۸۹۶ هجری قمری تعلق دارد و تعدادی سنگ‌های صندوقی نیز بر فراز تپه قبرستان در جهت شمالی قبرستان سفید چاه یافت شده است که به دلیل فرسودگی زیاد، قابل مطالعه نیستند.

روی تمامی سنگ مزارها در این گورستان، نقوش هندسی حک شده، وجود دارد که عبارتند از دایره، مربع و مثلث. این تصاویر هندسی حک شده، دلیل اصلی فهمیدن اعتقاداتی چون زندگی و دنیای پس از مرگ در میان مردمان این منطقه است.

در سنگ مزارهای مورد تحقیق، علاوه بر اشکال هندسی از نمادهای دیگری نیز استفاده شده است که بعضی از آن ها عبارتند از: آینه، سرو، دو کبوتر، انار و گل انار، خوشید و چلیپا (صلیب) که همگی در تاریخ ادبیات، عرفان و فلسفه مشرق زمین، مفاهیم خاصی دارند. 

از باورهای جالب و عجیب مردمان این روستا، اعتقاد آنها به سالم ماندن اجسادی است که در این گورستان دفن شده اند. اما در حقیقت آنچه بر اساس تحقیقات انجام شده به دست آمده است نشان می دهد که، خاک این قبرستان دارای مقدار زیادی آهک بوده و اجساد در این گونه خاک‌ها با زمانی طولانی‌تر نسبت به باقی انواع خاک تجزیه می‌شوند. علت نام‌گذاری این قبرستان به سفیدچاه نیز به دلیل رنگ خاک آهکی آن که سفید است، می باشد. 

گورستان سفید چاه در تاریخ 17 اسفند 1381 با شماره ثبت 7845 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.