اجاره ویلا و سوئیت - آپارتمان

فارس - شیراز  
سه شنبه 23 اردیبهشت 1399

شاعر و منجم بزرگ قرن هشتم، کمال الدین ابوالعطاء محمود ابن علی کرمانی، معروف به خواجوی کرمانی در سال 679 هجری قمری در خانواده ای متمول در کرمان به دنیا آمد.

این شاعر زادگاه خود را برای سفر و سیاحت به ری، شام، بیت‌المقدس، اصفهان، عراق و آذربایجان ترک کرد و در طول زندگی در دوره ی مغول، با شعرا و افراد بزرگی چون عماد فقیه کرمانی، سلمان ساوجی، خواجه حافظ شیرازی، عبید زاکانی، و صوفی مشهور شیخ امین‌الدین بلیانی رفت و آمد داشته و به دلیل مراودات زیادی با شعرایی مانند حافظ، تاثیر به سزایی بر وی گذاشته است.

او در پایان سفر طولانی اش به شیراز رفت و سالهای پایانی عمرش را در کنار ابواسحاق اینجو زندگی کرد.

این شاعر بزرگ شعرهایی در ستایش و مدح پادشاهان فارس گفته و به نخل بند شاعران شهرت داشته است و از القابی که به ایشان نسبت داده اند می توان به ملک الفضلا و خلاق المعانی اشاره کرد.

خواجوی کرمانی دو دیوان به نام های «بدایع الجمال» و «صنایع الکمال» را به رشته ی تحریر درآورده است و پنج مثنوی به نام های «کمال‌نامه» ، «گل و نوروز»، «همای و همایون»، «روضةالانوار» و «گوهرنامه» دارد.

این شاعر بزرگ در سال 752 در شیراز چشم از جهان فروبست و در دامنه ی کوه صبوی در ابتدای جاده شیراز_اصفهان در نزدیکی رکناباد شیراز دفن شده است.

در سال 1315 مقبره خواجوی کرمانی که مشرف به دروازه قرآن در قسمت غربی تنگ الله اکبر شیراز واقع شده است توسط اداره فرهنگ فارس ساخته شد. چشمه ی رکاناباد نیز از کنار این مقبره عبور می کند.

آرامگاه خواجو در محوطه ای فاقد سقف و بین صفه آرامگاه با سنگ قبری برآمده و محدب که دارای حفاظ شیشه ای است واقع شده است.

در گذشته در قسمت بالا و پایین قبر عارفان، بزرگان و شاعران دو ستون کوتاه از جنس سنگ قرار می دادند که در مجاور این سنگ نیز مشاهده می شود.

در این آرامگاه هیچ کتیبه ای مبنی بر وجود قبر خواجو به چشم نمی خورد وتنها در قسمت بالای آن متنی از قرآن به خط ثلث نگاشته شده است.

در بالای این آرامگاه سه غار قرار دارد. غاری که دهانه طاقی ضربی و از نوع کجاوه های سنگی است؛ مربوط به قبر وزیر شاه ابواسحاق اینجو است.

غار دیگر مکانی برای عبادت و نیایش بزرگان و زاهدان بوده و خواجوی کرمانی نیز برای عبادت و نیایش به آن رجوع می کرده است.

در سال 1218هجری قمری به دستور حسینعلی میرزا حاکم فارس، در مجاورت این غار نقوش برجسته ای از نبرد رستم و شیر و نقش برجسته ی فتحعلی شاه با دو پسرش که به طور مبهم ناتمام مانده حکاکی شد.

اداره باستان شناسی استان فارس در سال 1337شمسی، یک اتاقی در قسمت شمالی مقبره ساخت که روی کاشی های جلویی اتاق چند بیت از غزلیات این شاعر بزرگ نوشته شده است. امروزه از این اتاق به عنوان فرهنگسرا استفاده می شود.

متنی که به خط نستعلیق روی مقبره خواجوی کرمانی درج شده به این شرح است:

مرغان این چمن همه بی بال و بی پرند

مردان این قدم همه بی پا و بی سرند

از جسم و جان بری و ز کونین فارغند

با خاک ره برابر و از عرش برترند

بر عرصهٔ حدوث قدم در قدم زنند

در مجلس وجود شراب از عدم خورند

سلطان تختگاه و اقالیم وحدتند

لیکن بری ز ملکت و فارغ ز لشکرند

خواجو گدای درگه ارباب فقر باش

کانها که مفلسند بمعنی توانگرند

در سال 1370 که مراسم بزرگداشت خواجو در کرمان برگزار شد دانشکده ادبیات دانشگاه کرمان اختتامیه این کنگره را در شیراز بر کرد و تصمیم بر این گرفته شد که شهرداری شیراز و استانداری فارس مقبره را بازسازی و مرمت کنند و کف و بدنه را ترمیم و دیواره های عمودی و مجسمه ای از خواجه را با سنگ بسازند.

مقبره خواجوی کرمانی با شماره 916 به ثبت آثار تاریخی ملی رسیده است.

برای رفتن به آرامگاه خواجوی کرمانی به شیراز سفر کنید و از بلوار شیراز در نزدیکی دروازه قرآن به این آرامگاه بروید.

دیدگاه کاربران


سلطانی
سلطانی
سه شنبه 23 مرداد 1403
جاتون خالی دوبار رفتیم مقبره خواجوی کرمانی مشرف به دروازه قرآن هستش و آب چشمه رکناباد نیز از کنار مقبره خواجو می‌گذرد
ابراهیم رفیعی
ابراهیم رفیعی
سه شنبه 30 آبان 1402
در حال حاضر امکان بازدید نیست
و به نظرم تا وقتی ایمن سازی برای تخته سنگ هایی که در بلندی های مشرف به دروازه قرآن و آرامگاه خواجو انجام نشده، به اینجا مراجعه نکنید چون امکان سقوط دارند.
ملیکا
ملیکا
سه شنبه 26 مهر 1401
معماری بسیار زیبا و دلنشینی را در این مکان مشاهده میکنید
همچنین دیدن منظره زیبای شهر شیراز از فراز کوه صبوری بسیار بسیار دیدنی و لذت بخش میباشد.
امیرحسین
امیرحسین
چهارشنبه 24 آذر 1400
خواجوی کرمانی که به نخل بند شاعران هم معروفه، و همه شعراش سبک و نوع خاصی دارن، آرامگاه خواجو مقابل دروازه قرآن اصفهان قرار داره
hadi.cheraghalipour
hadi.cheraghalipour
سه شنبه 25 خرداد 1400
مقبره خواجوی شامل دو بخش میشه یک بخش مجسمه اش رو ساختند و بخش دیگرش هم شامل قبر و یک سنگ نوشته به همراه شعرهاش هست.
66_irani
66_irani
دوشنبه 13 اردیبهشت 1400
مقببره خواجو در قشنگترین جای شیراز قرار داره و مشرف به دروازه قران هستش. آب چشمه رکناباد هم در نزدیکی این مقبره عبور میکنه.
mham.khalil
mham.khalil
سه شنبه 17 فروردین 1400
بوستان خواجوی کرمانی که درواقع آرامگاه وی در آن واقع شده در شیراز قرار و در دامنه کوه صبوی قرار داره یادش بخیر من اینجا رفتم.
mahyad
mahyad
یکشنبه 17 اسفند 1399
یادش بخیر 👏👏👏 در سفر به شیراز دو بار به این مکان رفتم اما متاسفانه عکس نگرفتم....خواجو از نوابغ ادبیات بوده و سفرهای زیادی در طول عمرش داشته که در نهایت شیراز قسمتش شد.
za86
za86
یکشنبه 19 بهمن 1399
خیلی جالبه آرامگاه خواجوی کرمانی در شیراز باشه! من یکبار اینجا رفتم اما متاسفانه عکسی نگرفتم خیلی دوست دارم دوباره به شیراز برم.
ظاهر آنست که بر صفحه منشور جمال
مثل ابروی دلارای تو طغرایی نیست
naser_hmrng
naser_hmrng
یکشنبه 12 بهمن 1399
من درمورد آرامگاه خواجو داستان هایی شنیده ام. بعضی معتقد هستند که آرامگاه او در شهر شیراز در مکانی به نام تنگ الله اکبر قرار گرفته و در شعر یکی از شعرای گمنام سده هشتم هم به این موضوع اشاره شده.
mirzab
mirzab
یکشنبه 21 دی 1399
به شیراز که رسیدید در سمت راست کنار دروازه قرآن در تنگه الله اکبر آرامگاه مردی از زمان مغول ها قرار داره که طنز و انتقادات اجتماعی آن معروف است.
hito
hito
شنبه 08 آذر 1399
آرامگاه پر بازدید خواجوی کرمانی ❤️👍 بدون سقف ساخته شده است و چندین بار هم مرمت و بازسازی شده.
tabasom_zs_00
tabasom_zs_00
یکشنبه 12 مرداد 1399
خواجوی کرمانی یکی از بزرگترین شاعران وچهره های فرهنگی ایران درقرن ششم بوده است واز جمله کسانی که حافظ به او وطرز صحبتش افتخارکرده والگوی خود قرار داده است هم اکنون آرامگاه خواجوی کرمانی درتنگ الله اکبر مشرف به دروازه قرآن شیراز قرار دارد.
e_elham.k72
e_elham.k72
سه شنبه 30 اردیبهشت 1399
بگویید ای رفیقان ساربان را که امشب بازدارد کاروان را
چوگل بیرون شد از بستان چه حاصل زغلغل بلبل فریاد خوان را
اگر زین پیش جان میپروریدم کنون بدرود خواهم کرد جان را
بدار ای ساربان محمل که از دور ببینم آن مه نامهربان را
دمی بر چشمه ی چشمم فرود آی کنون فرصت شمار آب روان را
اگر آن جان و جهان را باز بینم فدای او کنم جان و جهان را
چو تیر ارزان که بیرون شد ز شستم نهم پی بر پی آن ابرو کمان را
شکر بر خویشتن خندد گر آن ماه به شکر خنده بگشاید دهان را
چو روی دوستان باغست و بستان به روی دوستان بین بوستان را
چو میدانی که دوران را بقا نیست غنیمت دان حضور دوستان را
🎀خواجوی کرمانی 🎀