آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی طوسی از جمله مکان های دیدنی واقع در استان خراسان رضوی، 20 کیلومتری شمال شهر مشهد می باشد.
ابوالقاسم فردوسی طوسی، سراینده شاهنامه، و یکی از بزرگترین حماسه سرایان ایرانی می باشد. فردوسی از شهرت جهانی برخوردار است و او را بزرگترین سراینده پارسی زبان میدانند. همچنین به فردوسی، حکیم سخن و حکیم طوس گفته می شود.
بنای کنونی آرامگاه فردوسی و موزه توس از سبک معماری هخامنشی به خصوص مقبره کوروش الهام گرفته شده و در میان باغی زیبا و سرسبز در قرار دارد. ساخت این مقبره به دستور انجمن آثار ملی و در سال 1343 شروع و با نظارت مهندس هوشنگ سیحون در سال 1347 خاتمه یافت.
نمای خارجی بنا شامل عناصر تزئینی هخامنشی به ویژه ستون ها و سرستون ها می باشد که اشعاری از حکیم ابوالقاسم فردوسی بر چهار ضلع آن حک گردیده.
در قسمت هایی از آرامگاه نیز دیوار نگاره هایی از فریدون صدیقی دیده می شود که صحنه هایی از روایات شاهنامه را نشان می دهد.
مقبره با شکوه فردوسی دارای 900 متر مربع مساحت بوده و از بتون و سنگ و کاشی ساخته شده است. قسمت بالایی ساختمان به شکل تو خالی بنا شده و بعدها شکل میان تهی ایجاد گشته است. بخش های داخلی، شامل 20 ستون مرمری در قسمت های پایینی و 8 ستون در بخش های بالایی می باشد که تماما معرف معماری دوره اشکانی می باشند. سقف داخلی نیز به کاشی کاری معرق مزین شده که از عناصر تزیینی دوره هخامنشی و عصر فردوسی نشأت گرفته است. همچنین تمام دیوارهای آن با سنگ هایی از منطقه توس نما سازی شده است. زمانی که بنا را به صورتی کلی نظاره می نمایید آرامگاه کوروش کبیر برای بیننده تداعی میشود.
در بنای شش هکتاری باغ آرامگاه فردوسی، یک کتابخانه و موزه وجود دارد. سالانه بالغ بر یک میلیون گردشگر از مقبره فردوسی دیدن می نمایند که با این وجود می توان این مقبره از جمله قطب های گردشگری کشور در نظر گرفت. همچنین دوست داران شعر و ادب این مقبره را شایسته حکیم ندانسته و در صدد توسعه آن می باشند.
همان طور که گفته شد در مجموعه مقبره حکیم ابوالقاسم فردوسی موزه ای تعبیه شده که دارای چهار بخش می باشد.
در اثر کاوش های باستان شناسی از دشت توس آثاری به دست آمده که شامل انواع مختلف سکه های طلا و نقره دوره اسلامی، اجسام سفالی دوره اسلامی و پیش از اسلام و غیره می باشند که در بخش اول نگهداری میشود.
بخش دوم متعلق به آثار حماسی و پهلوانی شاهنامه می باشد و شامل انواع وسایل سوارکاری از جمله تیر، کمان، گرز و سپر و وسایل موسیقی و رزمی هستند که در شاهنامه به آنها اشاره شده است.
بخش سوم که به دوره حیات فردوسی یعنی قرن 4 و 5 هجری تعلق دارد به نگهداری انواع ظروف سفالی لعاب دار و بدون لعاب و ظروف مفرغی اختصاص داده شده است.
بخش چهارم نیز به اشیای اهدایی شامل انواع تابلوهای نقاشی از چهره فردوسی، آثار نقاشی استاد علی رخساز از داستان های شاهنامه، انواع فرش و قالیچه و انواع هنرهای ظریفه تعلق دارد.
برای دسترسی به آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی می بایست به استان خراسان رضوی، مشهد، جاده قدیم قوچان، جاده طوس، آرامگاه فردوسی سفر نمایید.
سه شنبه 15 آبان 1403
چهارشنبه 12 آبان 1400
یکشنبه 31 مرداد 1400
چهارشنبه 16 تیر 1400
شنبه 01 خرداد 1400
یکشنبه 29 فروردین 1400
یکشنبه 24 اسفند 1399
یکشنبه 03 اسفند 1399
شنبه 04 بهمن 1399
سه شنبه 25 آذر 1399
دوشنبه 12 خرداد 1399
بیا تا جهان را به بد نسپریم
به کوشش همه دست نیکی بریم
نباشد همی نیک و بد،پایدار
همان به که نیکی بود یادگاد