محمد غفاری، ملقب به کمال الملک، بزرگ ترین نقاش ایران در قرن اخیر و با نفوذ ترین شخصیت تاریخ هنر معاصر به شمار می رود. آرامگاه این نقاش هنرمند، در مجاورت آرامگاه شاعر مشهور پارسی، شیخ عطار نیشابوری، واقع شده است. این آرامگاه، در یک باغ بزرگ و سرسبز قرار دارد.
محمد غفاری، در سال 1224 هجری شمسی، در شهر کاشان متولد شد. وی در خانواده ای اهل هنر بزرگ شد به گونه ای که برای آنها، نقاشی، اهمیت ویژه ای داشت. عموی او، از نقاشان معروف آن زمان بود، پدرش نیز در طراحی منظره و چاپ سنگی بسیار ماهر بود. زمانی که پدرش از استعداد او در نقاشی با خبر شد، کاغذ و مدادی برای او خرید و او را به نقاشی کشیدن تشویق کرد.
محمد غفاری، در سنین نوجوانی، با برادر بزرگ تر خود به تهران آمد و در مدرسه دارالفنون به تحصیل در رشته نقاشی پرداخت. ناصر الدین شاه، استعداد او را در سومین سال تحصیلش کشف کرد. هنگامی که ناصرالدین شاه برای بازدید به مدرسه دارالفنون رفته بود، تحت تاثیر تابلویی قرار گرفت که محمد غفاری از چهره اعتضاد السلطنه کشیده بود، در این زمان بود که ناصر الدین شاه دستور داد تا او را به عنوان نقاش در دربار استخدام کنند.
در اوایل، در دربار، محمد غفاری را با لقب خان می نامیدند. بعد از مدتی، نقاشی های ایشان به قدری ناصرالدین شاه را مجذوب خود کرده بود که او تصمیم گرفت به شاگردی محمد غفاری در آید و از آن پس به او لقب نقاش باشی را داد. در مدت زمانی که محمد غفاری در دربار بود، 170 اثر از خود به جا گذاشت که معروف ترین آنها، تابلوی نقاشی تالار آینه می باشد. پس از کشیدن این تابلو خارق العاده، ناصرالدین شاه لقب کمال الملک را به او داد و او نیز با نام کمال الملک این تابلو را امضا کرد.
پس از مدتی، کمال الملک به اروپا سفر کرد و چند سالی را نزد نقاشان بنام و مشهور آنجا، به تحصیل پرداخت. وی در مدت زمانی که در اروپا بود، به تحقیق و بررسی نقاشی های گوناگون موجود در موزه های اروپا پرداخت. کمال الملک بعد از بازگشت به ایران، مدرسه صنایع مستظرفه را تاسیس نمود و مدیریت آنجا را در دست گرفت. کمال الملک، در سال 1307 هجری شمسی، به حسین آباد نیشابور سفر کرد و آخرین سال های عمر خود را در این روستا سپری کرد. عاقبت در سال 1319 هجری شمسی، در سن 95 سالگی چشم از جهان گشود.
طرح آرامگاه کمال الملک را هوشنگ سیحون در سال 1337 هجری شمسی ارائه کرد. مساحت زیر بنای این آرامگاه، 28 متر مربع می باشد. 6 ایوان به صورت مقعر در این آرامگاه وجود دارد که داخل این ایوان ها، با کاشی های معرق گرانبها به رنگ های سفید و لاجوردی کار شده است. سرانجام در سال 1341 هجری شمسی، طرح ارائه شده هوشنگ سیحون با سبکی جدید و به صورت مشبک در باغ شیخ عطار و در مجاورت آرامگاه شیخ عطار نیشابوری بنا گشت. در مراسم رونمایی از آرامگاه کمال الملک، از سازندگان این آرامگاه که تعدادی کارگر نیشابوری بودند نیز قدردانی شد.
شکل کلی و کاشی کاری های آرامگاه کمال الملک، شباهت و هارمونی بسیاری به آرامگاه شیخ عطار نیشابوری دارد. اوج خلاقیت معماری را می توان در آرامگاه کمال الملک مشاهده نمود، این بنا تلفیقی از معماری سنتی ایرانی و سبک های جدید می باشد.
هندسه نقش بسیار با اهمیتی در سازه آرامگاه کمال الملک و آرامگاه شیخ عطار نیشابوری دارد. سنگ مقبره کمال الملک، به صورت یکپارچه از سنگ گرانیت است و دارای بافت خشنی می باشد. در بخش بالایی سنگ مقبره وی، نقش برجستهای از کمال الملک توسط یکی از شاگردانش به نام استاد ابوالحسن صدیقی طراحی و حجاری شده است.
بعد از بازدید از آرامگاه کمال الملک، می توانید از آرامگاه شیخ عطار نیشابوری و آرامگاه عمر خیام نیشابوری نیز دیدن کنید. آرامگاه کمال الملک، در خیابان عرفان (محله شادیاخ) در شهر نیشابور قرار دارد.
سه شنبه 28 دی 1400
سه شنبه 26 مرداد 1400
شنبه 12 تیر 1400
دوشنبه 27 اردیبهشت 1400
شنبه 28 فروردین 1400
پنج شنبه 26 فروردین 1400
شنبه 23 اسفند 1399
چهارشنبه 29 بهمن 1399
سه شنبه 30 دی 1399
یکشنبه 23 آذر 1399
شنبه 10 خرداد 1399