یکی از بناهای تاریخی و دیدنی استان زنجان، عمارت ذوالفقاری است. این عمارت قدیمی و زیبا، متعلق به دوران قاجار می باشد. عمارت ذوالفقاری، جایگاهی ویژه برای مردم زنجان دارد.
خاندان ذوالفقاری، از مشهورترین و قدیمی ترین خانواده های زنجان بوده و قدرت و نفوذ زیادی داشته اند. در گذشته، این بنا ساختمان اداری و مسکونی حکمران زنجان بوده است.
این عمارت، دارای بخش های گوناگونی همچون اندرونی، بیرونی، حصار، سر در ورودی، حیاط و بخش مسکونی و اداری بوده است. هم اکنون فقط عمارت بیرونی از این مجموعه پابرجاست که آن را با نام "عمارت محمود خان ذوالفقاری" می شناسند.
عمارت ذوالفقاری، در اواخر حکومت قاجار به دستور سردار اسعدالدوله (پدر محمود خان) ساخته شد. پس از وی، پسرش محمودخان، در این عمارت سکنی گزید.
محله ای که این عمارت در آن واقع شده، در گذشته جزو محله های اعیان نشین بوده است. خانه وزیری، خانه خدیوی، عمارت دارایی و... از جمله بناهای مشهور دیگر این محله می باشند.
پس از رویداد انقلاب اسلامی، این عمارت مدتی تحت اختیار یکی از نهادهای انقلابی بود. این عمارت تا زمانی که در فهرست آثار ملی ایران قرار گیرد، به علت متروک ماندن و عدم نگهداری مناسب، صدمه های فراوانی را متحمل شد. در نهایت این بنا، در اسفندماه 1375، با شماره 1852، به عنوان یکی از آثار ملی کشورمان به ثبت رسید.
به علت توسعه و عریض کردن خیابان طالقانی، دیوار و سردر ورودی عمارت ذوالفقاری کاملا تخریب شد. اخیرا با اجرای طرح های عمران شهری، صدمه های فراوانی به عمارت وارد شده است، به عنوان مثال، با راه اندازی خیابان زینبیه و عبور کردن آن از داخل حیاط عمارت، بخشی از بنا ویران و قسمت اعظمی نیز تبدیل به پارک شد.
میراث فرهنگی استان زنجان، در سال 1379، تصمیم گرفت از این عمارت حفاظت و آن را مرمت و بازسازی کند. در سال 1386، آثار بدست آمده از معدن نمک چهر آباد را به این عمارت منتقل کردند و موزه مومیایی ها در این بنا احداث شد. هم اکنون پیکر سه تن از مردان نمکی، در این عمارت وجود دارد. اولین موزه باستان شناسی استان زنجان نیز در سال 1388، در این عمارت افتتاح گشت.
در قسمت مرکزی سقف، نورگیر زیبایی تحت عنوان کلاه فرنگی به چشم می خورد. این عمارت، به تزئینات متنوعی هم چون تزئینات فلزی، سنگی، آجری، گچی، چوبی و کاشی مزین می باشد. در بخش پایینی دیوارهای طبقه همکف، به صورت برجسته با رنگ های قهوه ای، زرد و قرمز کاشی کاری شده است. همچنین تزئینات گچی و سنگی را در ستون های ورودی همکف و ایوان های ستون دار طبقه اول می توانید مشاهده کنید. سقف اکثر اتاق های عمارت، به لمبهکاری چوبی و نقوش گوناگون مزین می باشد. بخش عمده تزئینات، در نمای جنوبی عمارت مشاهده خواهد شد. انواعی از آجرچینی با طرح های گوناگون در نمای جنوبی بنا به چشم می خورد. پنجره های عمارت اکثرا دو لنگه و اطرافشان مشبک می باشد. شیشه های رنگارنگ این پنجره ها، سبب زیبایی دوچندان این عمارت شده اند.
سبک طراحی این عمارت، از بناهای گوتیک اروپایی الهام گرفته شده است. به عبارتی دیگر، این عمارت تلفیقی از معماری غربی و معماری ایران می باشد. عمارت ذوالفقاری دارای دو طبقه است و مساحت آن نیز 1176 متر مربع می باشد. برای بنا از مصالحی همچون خشت، آجر و سنگ و برای سقف نیز از پوشش شیروانی بهره برده اند. پوشش سقف عمارت ذوالفقاری، از اولین نمونه های پوشش شیروانی در زنجان محسوب می شود. در گذشته، طبقه همکف را به بخش اداری و طبقه اول را به بخش مسکونی اختصاص داده بوده اند. قرار بر این است که در آینده نچندان دور، باغ این عمارت مجددا طراحی شود و به صورت اولیه خود بازگردد.
عمارت ذوالفقاری زنجان، خیابان طالقانی، در یکی از محله های قدیمی شهر به نام محله "دالان آلتی"، در ضلع شمالی سبزه میدان و مسجد جامع واقع شده است.
چهارشنبه 22 دی 1400
دوشنبه 25 مرداد 1400
سه شنبه 08 تیر 1400
دوشنبه 27 اردیبهشت 1400
چهارشنبه 25 فروردین 1400
سه شنبه 28 بهمن 1399
دوشنبه 29 دی 1399
یکشنبه 23 آذر 1399
شنبه 10 خرداد 1399