اجاره ویلا و سوئیت - آپارتمان

یکی از شهر های تاریخی ایران، شهر تبریز می باشد. این شهر زیبا، در دوره قاجاریان به اوج شکوفایی خود رسید، به گونه ای که در این دوره، لقب با اهمیت ترین و پیشرو ترین شهر ایران را کسب نمود. شهر تبریز، مرکز ولایت عصر قاجاریان بوده است. این شهر با دارا بودن از خانه های قدیمی، بسیار پر طرفدار است. حدودا 300 خانه قدیمی و تاریخی در این شهر وجود دارد.

خانه بهنام که نام های دیگر آن، بهنام گنجه ‌ای یا قدکی است، یکی از خانه های تاریخی شهر تبریز می باشد. لقب زیبای این خانه، آن را از دیگر بناهای تاریخی متمایز می کند. زیبایی خانه بهنام به قدری است که زبانزد خاص و عام شده است. قدمت خانه بهنام به اواخر دوره زندیان و اوایل دوره قاجاریان باز می گردد. امروزه، بخش اداری دانشگاه هنر اسلامی تبریز به این خانه منتقل شده است.

خانه بهنام، در دوره ناصر الدین شاه قاجار نوسازی و به نقاشی‌ هایی مزین شد. در آخرین بازسازی این خانه، چندین نگارگری ایرانی فرسکو کشف شده اند که در حال حاضر در دست تعمیر توسط متخصصان می باشند.

همانند دیگر خانه‌ های قدیمی ایرانی، خانه بهنام نیز دو حیاط اندرونی و بیرونی دارد. این خانه دارای 2 ساختمان می باشد، یک ساختمان اصلی به عنوان ساختمان قشلاقی و یک ساختمان کوچک به عنوان ساختمان ییلاقی. از طریق کوچه مشیر دفتر و دالانی که در پشت خانه بهنام وجود دارد، می توان به این ساختمان ها دسترسی پیدا کرد.

با عبور کردن از سردر، به هشتی و از هشتی به حیاط وارد خواهید شد. تالار بزرگ خانه (طنبی) به صورت شرقی - غربی می باشد. پنجره های اُرسی این تالار دارای شیشه های رنگی می باشد که به شمال و جنوب باز می شوند. در ضلع جنوبی این تالار، ایوانی با ستون های مرتفع وجود دارد. ستون های ایوان شمالی هم ارتفاع با تالار می باشند. در طرفین تالار، اتاق هایی نیز وجود دارد.

بر دیواره ‌ها و سقف ‌های این خانه، نقاشی ‌های زیبا و با شکوهی به چشم می خورد. بر روی طاقچه ‌ها، شومینه طنبی و اتاق‌ های جانبی نیز تزئینات و نقاشی ‌هایی مشاهده می شود.

خانه بهنام، در 23 فروردین ماه 1376 ه.ش، با شماره 1850 در فهرست آثار ملی کشورمان به ثبت رسید.