اجاره ویلا و سوئیت - آپارتمان

شهر تبریز، دارای تاریخ پر فراز و نشیبی می باشد. این شهر تاریخی، در دوران حکومت قاجاریان، به اوج شکوفایی خود رسیده است، به گونه ای که از با اهمیت ترین شهرهای ایران به شمار می رفت. این شهر در دوران معاصر نیز از لحاظ اقتصادی و صنعتی جایگاه ویژه ای داشته است. در 200 سال اخیر، تحولات اجتماعی، فرهنگی و صنعتی بسیاری در تبریز و سپس در کل کشورمان رخ داده است. شهر تبریز به دلیل دارا بودن از ویژگی های ذکر شده، مانع از بین رفتن انقلاب مشروطه در ایران گشته است.
خانه ‌های تاریخی با اهمیت و گوناگونی در شهر تبریز وجود دارد. یکی از این خانه ها، خانه مشروطه یا موزه مشروطه می باشد. این خانه، در زمان انقلاب مشروطیت، مکانی برای تصمیم گیری‌ های مهم سران بوده است. خانه مشروطه، دارای موزه ای زیباست که آن را با نام موزه مشروطه می شناسند.

خانه مشروطه تبریز، در سال 1247 با معماری شخصی به نام حاج ولی بنا شد. حاج ولی، که در کشور روسیه زندگی می کرد، در سال 1247 به ایران بازگشت و به شیوه معماری زمان قاجار، این خانه را بنا نمود. اولین مالک این خانه تاریخی، حاج مهدی کوزه‌ کنانی معروف به ابوالمله بوده است. ابوالمله، از بازرگان خوش نام در آن دوره بوده است. ایشان از طرفداران آزادی بود. هنگامی که محمد علی شاه مجلس را به توپ بست، ابوالمله در سال 1287، به هدف حمایت از مشروطه‌ خواهان، این خانه را در اختیار آنان گذاشت و از آن زمان به بعد، این خانه مکانی برای جمع شدن اشخاص مشهور مشروطه خواه در آذربایجان شد. ستارخان، باقرخان، ثقه ‌الاسلام تبریزی و حاجی میرزا آقافرشی، از جمله این افراد بوده اند.

در سال 1375، با ایجاد تغییراتی در تالار و اتاق ‌ها، با هدف به نمایش گذاشتن اسنادی از انقلاب مشروطه، موزه مشروطه تاسیس گردید. مجسمه های اشخاصی همچون حسین خان باغبان، حاج علی دواچی، کربلایی علی موسوی، شیخ علی‌ اصغر لیلاوایی، علی‌ اکبر دهخدا، حاج علی ختایی، هوارد باسکرویل و زینب پاشا، در موره مشروطه مشاهده می شود. علاوه بر این مجسمه ها، وسایل شخصی سران مشروطه، دستگاه چاپ ژلاتینی برای تکثیر شب ‌نامه ‌های دوره مشروطه، سلاح کمری ستارخان، فرش مشروطه، تصویر اسناد تاریخی انقلاب مشروطیت و فرمان مشروطیت را می توان در این موزه یافت. این وسایل، اهمیت تاریخی بسیاری دارند.

این خانه، بعد از جنگ جهانی دوم و اشغال شدن آذربایجان توسط شوروی سابق در سال های 1324 و 1325، به مکانی برای اجلاس سران فرقه دموکرات آذربایجان تبدیل گشت.

مساحت خانه مشروطه، 1300 متر مربع می باشد. این خانه به صورت دو طبقه بنا شده و برای ساخت آن، از سنگ و آجر و خشت بهره برده شده است. در اولین طبقه این خانه، 6 اتاق وجود دارد. در دومین طبقه نیز یک سالن بزرگ (با ابعاد 9 متر در 6 متر) و 6 اتاق در سرسرا مشاهده می شود.

از زیبا ترین بخش های خانه مشروطه، سرسرا و اتاقی در طبقه دوم است که رو به حیاط می باشد. در و پنجره ‌های مشبک این دو قسمت، به شیشه‌ های رنگارنگ مزین شده است. نورگیری در سرسرا وجود دارد که بر روی 4 ستون قرار گرفته است. در قسمت سر ستون ها، گچبری های زیبایی به چشم می خورد. برای تزئین این نورگیر نیز از آینه و شیشه ‌های رنگارنگ استفاده شده است.
نورگیر ها، کلاه ‌فرنگی، ستون‌ ها و سرستون ‌های دارای گچبری، درهای منبت‌ کاری شده، پنجره‌ های ارسی، از ویژگی های معماری دوره قاجار بوده است که در این خانه نیز مشاهده می شوند. تمامی این بخش ها، هنر معماری ایران را نشان می دهد. وجود ارسی ‌‌ها در تمام پنجره‌‌ های‌ خانه مشروطه، سبب زیبایی دو چندان آن شده است. این ارسی ها، به رنگ های قرمز، سبز و سفید می باشند.

خانه مشروطه تبریز، در سال 1354، با شماره 1171، در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید، همچنین در سال 1367، به وسیله سازمان میراث فرهنگی خریداری شد.

خانه مشروطه، در ضلع غربی بازار تبریز، روبروی مسجد جامع شهر، در محله ‌ای به نام راسته کوچه واقع شده است.