اجاره ویلا و سوئیت - آپارتمان

اصفهان که یکی از استان های زیبا و تاریخی کشورمان است، صنایع دستی بسیار زیبایی دارد. این صنایع دستی، نشات گرفته از ذوق و هنر استادان بزرگ و به نام این استان است. از جمله صنایع دستی اصفهان می توانیم به خاتم کاری، مینا کاری، مسگری، قلم زنی، فیروزه کوبی، منبت کاری، معرق کاری، طلا سازی، نقره و ملیله کاری، نگارگری، مینیاتور، گیوه بافی و گیوه دوزی، قلمدان سازی، خوشنویسی، صحافی،عبابافی، سفال و سرامیک سازی، قالی بافی، گلابتون سازی، رودوزی های سنتی، پوستین دوزی، قفل سازی و نمدمالی میباشد.

خاتم کاری، که در میان ایرانیان جایگاهی ویژه دارد، از هنرهای اصیل و قدیمی به شمار می رود. در خاتم کاری، سطح اشیا به مثلث های کوچکی (متساوی الاضلاع) مزین می شوند. این مثلث ها، دارای طرح های متفاوتی هستند و در کنار هم، اشکال هندسی منظمی را ایجاد می کنند. برای ساختن این مثلث ها از عاج، استخوان، چوب و مفتول برنج استفاده می شود.

میناکاری، در ایران پیشینه ای طولانی دارد. از این هنر جهت آراستن زیور آلات، اشیا تزئینی، درها، پنجره ها و ظروف استفاده می گردد. هم اکنون از میناکاری، بیشتر برای تزئین مس بهره می برند، البته قابل ذکر است که این هنر بر روی طلا و نقره نیز می تواند انجام گردد.

مسگری، از جمله صنایع دستی قدیمی ایران به شمار می رود که قدمت آن حداقل به 5000 سال پیش باز می گردد. حاصل این هنر، ظروف مسی می باشد. امروزه افراد بسیاری برای پختن غذا به استفاده از ظروف مسی تمایل دارند.

قلم زنی از صنایع دستی محبوب و پر طرفدار اصفهان به شمار می رود. در این هنر، محصولات نقره ای، مسی و برنجی را با نقش های خاص و زیبایی آراسته می کنند.

فیروزه کوبی، از هنر های مرسوم استان اصفهان به شمار می رود. در این هنر، از سنگ فیروزه برای آراستن جواهرات و ظروفی مانند بشقاب، لیوان، گلاب پاش و... استفاده می کنند.

در هنر منبت کاری، طرح های خاص و زیبایی به صورت برجسته بر روی یک زمینه حکاکی می شوند. کنده کاری روی چوب، یکی از نمونه های این هنر به شمار می رود. تابلو و اشیا تزئینی گوناگونی را با استفاده از این هنر می سازند.

در هنر معرق کاری، نقش هایی بر روی چوب ایجاد می شوند. قدمت معرق کاری، به قرن 6 هجری و دوره حکومت سلجوقیان باز می گردد.

طلا سازی، از هنرهای با اهمیت استان اصفهان می باشد. در بازار اصفهان، طلا فروشی هایی وجود دارند که زیورآلات بسیار زیبایی را در معرض نمایش قرار داده اند.

نقره و ملیله کاری در اصفهان، علاوه بر طلا، زیورآلات نقره نیز بسیار محبوب می باشند. در این بین، هنر ملیله کاری با نقره بسیار پر طرفدار است. در این هنر، از مفتول های طلا، نقره و مس استفاده می کنند.

هنر نگارگری نوعی نقاشی باستانی و ایرانی - اسلامی به شمار می رود که کمتر کسی آن را می شناسد. در دوره های گوناگون تاریخی، از این هنر آثاری به جای مانده است. امروزه در اصفهان نگارگری مرسوم می باشد.

مینیاتور نوعی نقاشی است که از هنر های بسیار قدیمی در ایران محسوب می گردد. برای آراستن دیوار ها، از این تابلوهای نقاشی مینیاتوری بهره می برند.

از پاپوش های سنتی و قدیمی ایران، گیوه است. گیوه دارای دوام بسیاری است و به دلیل جنس خاصش، جریان هوا را به راحتی عبور می دهد، در نتیجه، سبب سلامت پا می شود.

قلمدان، جعبه ای از جنس چوب، مقوا یا پاپیه ماشه می باشد. از این جعبه، جهت نگهداری قلم‌ های مخصوص خوشنویسی و ابزار کتابت استفاده می کنند. بر روی قلمدان، نقوش گوناگونی ایجاد می کنند (نقوش گیاهی و هندس و اشکال آدمیان، پرندگان و یا جانوران). قلمدان سازی، از صنایع با اهمیت کشورمان محسوب می گردد.

یکی از صنایع دستی استان اصفهان، خوشنویسی می باشد. آثار این هنر در قاب های زیبایی به فروش می رسند.

صحافی، از جمله هنرهای شهر اصفهان می باشد. می توانید کتاب های قدیمی و با اهمیت خود را در سفر به اصفهان با خود ببرید تا به بهترین نحو صحافی شوند.

از صنایع دستی مرسوم شهرستان نائین استان اصفهان، عبابافی می باشد. این هنر، قدمتی طولانی دارد. عباهای شهرستان نائین، به رنگ های سرخ و خرمایی وجود دارند که برای بافتن آن ها از پشم و کرک بهره می برند.

در شهرهای نطنز و شهرضا، هنر سفال و سرامیک سازی مشاهده می شود که افراد بسیاری را مجذوب خود می کند. بر روی سفال ها، نقش گل، بوته و ماهی وجود دارد.

در دوره حکومت صفویان، استان اصفهان از مراکز با اهمیت قالیبافی به شمار می رفته است، با اهمیت ترین قالی این استان در دوره صفویه، قالی زربفت بوده است. قالی زربفت، از صنایع دستی معروف آن دوره محسوب می شده است.

هنر رودوزی های سنتی، تولید نوعی نخ از ترکیب طلا، نقره و ابریشم می باشد. این نخ ها برای رودوزی های سنتی، بافت پارچه های ابریشمی و زرباف، تهیه ی قالی ها و گلیم های گران قیمت و تولید یراق استفاده می گردند. از جمله رودوزی های سنتی می توانیم به سکمه دوزی، قلاب دوزی، گلابتون دوزی، پولک دوزی و ... اشاره کنیم. از این هنر برای آراستن پارچه استفاده می کنند.

پوستین یا لباس خز، به پوششی زمستانی گفته می شود که برای تولید آن از پوست حیوانات پشم دار استفاده می شود. با استفاده از هنر پوستین دوزی، سجاده، پادری، دایره های کفشی، دستکش و... نیز تولید می گردند. برای این منظور، ابتدا پوست تازه گوسفندان پرپشم را به دباغخانه منتقل می کنند و بعد از آماده سازی، آنها را برش می دهند، قسمت های برش داده شده را به یکدیگر می دوزند و محصول مورد نظر را درست می کنند.

در همه دوران های تاریخی، اثری از هنر قفل سازی مشاهده می شود. امروزه در بعضی از نقاط استان اصفهان، این هنر صورت می پذیرد.

نمد، نوعی زیرانداز از جنس پشم می باشد. هنر نمد مالی، در اغلب نقاط ایران، همچون استان اصفهان مرسوم است. برای تهیه نمد، الیاف بافته نمی شوند. فشار و رطوبت و حرارت سبب درهم‌ رفتن الیاف پشمی خواهند شد. از لحاظ قیمتی، نمد از قالی ارزان تر می باشد در صورتی که برای تهیه هر دو در انداره مساوی، یک مقدار یکسان پشم استفاده می شود.