اجاره ویلا و سوئیت - آپارتمان

کرمان، که گسترده ترین استان ایران می باشد، در ضلع جنوب شرقی کشورمان واقع شده است. این استان، علاوه بر 7000 جاذبه گردشگری اش، سوغات و صنایع دستی گوناگونی دارد، که از آن ها می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

1. قالی بافی:
در آغاز قرن 20، استان کرمان یکی از مشهورترین مراکز قالیبافی در جهان به شمار می رفته است. هم اکنون نیز این استان در قالیبافی، جایگاهی ویژه دارد. در گذشته، فرش های سفارشی 100 متری در استان کرمان بافته شده است. طرح های شاه عباسی، برگ فرنگی، درختی، قاب قرآنی، شکارگاه، افشان، خوشه و ترنجی از نمونه طرح های قالی کرمان می باشند. هنر قالیبافی علاوه بر شهر کرمان، در نقاط دیگر استان کرمان مانند رفسنجان، جوبار، کوهپایه، چترود، هوتک، سرآسیاب، ماهان، خانوک، روار و سردار رایج است. بهره بردن از پشم مرغوب و نخ پنبه، سبب شهرت قالی های کرمان شده است. قالیچه افشاری، یکی از مهم ترین قالی های بافته شده در استان کرمان به شمار می رود.

2. گلیم بافی:
گلیم، یکی از مهم ترین صنایع دستی استان کرمان می باشد. گلیم شیریکی پیچ یا سوزنی، مشهور ترین گلیم این استان می باشد. این نام را بافندگان ایلیاتی و روستایی بر آن نهاده اند. این گلیم، ظاهری شبیه به قالی دارد و بافتن آن مستلزم هنر، تجربه و وقت است. از بافندگان گلیم شیریکی، می توانیم عشایر و روستاییان شهرهای سیرجان، بافق و کرمان را نام ببریم.

3. جاجیم:
جاجیم، زیراندازی دورویه و بدون پرز است که از پارچه ضخیمی مشابه پِلاس (کمی نازک تر از آن) بافته می شود. جاجیم بافی، در نقاط گوناگون کشورمان رایج است. برای بافت جاجیم، از نخ ‌های رنگارنگ و ظریف پشمی، پنبه ‌ای و یا تلفیقی از هر دو استفاده می شود.

4. پته دوزی:
پته، مشهور ترین ترین صنایع دستی استان کرمان به شمار می رود. پته، جزو انواع سوزن دوزی است و به وسیله دوختن نخ های کرکی ابریشمی، الوان یا پشمی بر روی پارچه ای به نام عریض حاصل می شوند. پارچه مورد استفاده در این هنر می  تواند سبز، قرمز، سفید، زرد، سرمه ای، نارنجی، مشکی، عنابی و یا قهوه ای باشد. طرح پته ای یا درخت زندگی، معروف ترین طرح پته دوزی می باشد. این طرح زیبا، با نام های پته میری، پته جقه ای، پته بادامی و پته ترمه ای نیز نامیده می شوند. از دیگر طرح های پته دوزی می توانیم به لچک ترنجی و نقش حیوانات (به ویژه پرندگان) اشاره کنیم.

5. گبر دوزی یا زرتشتی دوزی:
این هنر، به وسیله زرتشتیان ابداع شده است. بررسی ها نشان داده است که در دوره حکومت ساسانیان، زرتشتیان به بافت های ظریف علاقه وافری داشته اند و در این زمینه، بر اروپاییان، چینی ها و ژاپنی ها تا حدودی تاثیر گذار بودند. در این هنر، طرح هایی مانند درخت، طاووس، گل و نقش های هندسی را با نخ های ابریشمی بر روی پارچه ای ریز بافت، می دوزند.

6. آجیده دوزی:
آجیده دوزی، که به لایه دوزی یا پنبه دوزی نیز معروف است، از جمله هنر های سنتی ایران زمین به شمار می رود. نقل شده است که قدمت این هنر زیبا، به دوره هخامنشیان باز می گردد. البته حجاری ها و بررسی های انجام شده نشان می دهد که این هنر به دوره اشکانیان و ساسانیان تعلق دارد. آجیده دوزی در دوره حکومت صفویان به اوج شکوفایی خود رسیده است.

7. خورجین بافی:
خورجین، کیسه ای است که آن را بر پشت حیوانات باری قرار می دهند و وسایلی را در آن می گذارند. عشایر، علاوه بر مورد ذکر شده، از خورجین برای حمل و نگهداری اشیاء با ارزش و قیمتی بهره می برند. امروزه از خورجین استفاده تزئینی نیز می شود. در استان کرمان، خورجین را با استفاده از پشم های رنگارنگ، نخ های پنبه ای و گاهی موی بز، با نقش های هندسی می بافند.

8. ترمه:
ترمه، پارچه ای نفیس و قیمتی است که برای تولید آن از الیاف بسیار لطیف بهره می برند. ترمه، طرح ‌های گوناگونی دارد. طرح بته جقه و گل‌ های شاه‌ عباسی، از جمله نقوش منحنی به کار برده شده در ترمه هستند. کارگاه استاد ماشاءا... دهقان زاده، قدیمی ترین کارگاهی است که در کرمان به ترمه بافی مشغول بوده است. وی هنر ترمه بافی را از اجداد خود آموخته بوده است.

9. سیس بافی:
تار و پود مورد استفاده در این هنر از درخت خرما حاصل می شود. سیس (گیس)، الیاف روییده شده در کنار درخت خرما می باشد. در این هنر، الیاف را به صورت تار و پود در یکدیگر می تنند تا محصول مورد نظر به دست آید. پادری، سبد، حصیر و طناب ضخیم که سازو هم به آن گفته میشود، از نمونه محصولات سیس بافی می باشند.

10. حصیر بافی:
بسیاری از مردمان استان کرمان، به این هنر مشغول می باشند. از نمونه محصولات حصیر بافی می توانیم به زیرانداز، جانماز، نورگیر، دور کپرها و سبد اشاره نماییم. اهالی این استان، با جدا کردن و خشک کردن شاخه درختان و در هم تنیدن آن ها این محصولات را تولید می کنند.

11. معرق چوب:
تابلوهای معرق چوبی، از دیگر محصولات صنایع دستی کرمان به شمار می روند. معرق کاری بر روی چوب در این استان سابقه طولانی ندارد لیکن هنرمندان کرمان توانسته اند در این زمینه پیشرفت های قابل توجهی داشته باشند. استفاده از صدف و خاتم در معرق کاری بر روی چوب، بر جلوه آن افزوده است.

12. مس گری:
مس گری در استان کرمان از گذشته تا به امروز بسیار مرسوم بوده است. از جمله محصولات این هنر می توانیم به کشکول، سینی، تابلو، قابلمه و... اشاره کنیم.

13. قلم زنی:
در این هنر نقش و نگار های زیبا و چشم نوازی به وسیله نوک ظریف قلم فولاد و ضربات سبک چکش بر روی یک سطح فلزی ایجاد می شود. خاستگاه این هنر، استان کرمان می باشد. در ابتدا، قلم زنی به صورت خطوط ساده و یا موج دار در اطراف ظروف گرد (همانند بشقاب و کاسه) مشاهده می شد. پس از ورود این هنر به استان اصفهان، قلم زنی به اوج شکوفایی خود رسید. هم اکنون نقوش بسیار زیبا و خارق العاده ای از این هنر به چشم می خورد. حاج آقا محمود حکاک، از هنرمندان بزرگ و معروف قلم زنی در کرمان می باشد.