یکی از جشن های قدیمی و تاریخی در ایران، چهارشنبه سوری می باشد. همه ساله این جشن، یک شب قبل از آخرین چهارشنبه سال برپا می گردد.
گمان می شود که این جشن، از آئین های کهن ایرانیان برگرفته شده باشد. این جشن با بیشتر آداب و رسوم اش، در میان اقوام آریایی همچنان رواج دارد.
برخی از باستان شناسان و تاریخ نگاران بر این باورند که مراسم چهارشنبه سوری، ارتباطی با ایران باستان و زرتشتیان نخواهد داشت. آنان شکل گیری این مراسم را به زمان حمله اعراب به ایران نسبت می دهند، زیرا در ایران باستان، هر یک از روزهای ماه، نامی خاص داشته است، به عبارتی دیگر، در این دوره هفت روز هفته نداشته ایم. روزهای هفته پس از تسلط اعراب به فرهنگ ایرانیان وارد شد و از آن پس نام های شنبه، یکشنبه و... بر روی آن ها گذاشته شد. علاوه بر این، در فرهنگ اعراب، چهارشنبه روز نحس هفته به شمار می رفته است. از این رو برخی معتقد اند که چهارشنبه سوری پس از اسلام در ایران رواج پیدا کرده است.
روشن کردن آتش و پریدن از روی آن، شب زنده داری، رقص و پایکوبی، قاشق زنی، شاهنامه خوانی و قصه گویی، از جمله کارهایی است که در این جشن انجام می شود. در چهارشنبه سوری، فرا رسیدن عید نوروز و سال جدید جشن گرفته می شود. ایرانیان در این جشن، در کنار دوستان و آشنایان خود جمع می شوند، آتشی روشن می کنند و به رقص و پایکوبی و شادی می پردازند. رقص و پایکوبی در این جشن، همانند قاشق زنی، دارای ریشه ای تاریخیست و از گذشته تاکنون وجود داشته و توجه بسیاری به آن شده است.
در جشن چهارشنبه سوری، در هنگام پریدن از روی آتش، سرود "زردی من از تو، سرخی تو از من" خوانده می شود. به عبارت دیگر، این سرود یک دعا محسوب می گردد، به این صورت که از آتش خواسته می شود گرما و شادابی اش را به مردم بدهد و به جای آن، بیماری، مشکلات و گرفتاری هایشان را بستاند.
از دیگر رسومی که در این جشن انجام می شود، قاشق زنی می باشد. امروزه، این رسم زیبا و اصیل، رو به فراموشی است، البته هنوز هم در برخی از نقاط ایران، با شور و هیجان آن را برگزار می کنند. در مراسم قاشق زنی، مردان، زنان و کودکان و نوجوانانی که صورت خود را پوشانده اند، دو قاشق (به صورت برعکس) مابین انگشتانشان می گذارند و به قاشق زنی می پردازند، سپس به خانه هم محلیان خود مراجعه می کنند و از آن ها شیرینی، شکلات و آجیل درخواست می کنند و سپس به خانه فردی دیگر می روند.
امروزه، بسیاری از مردم در شب چهارشنبه سوری، در کوچه و خیابان دور یکدیگر جمع می شوند و این شب را جشن می گیرند.
از دیگر مراسمی که در جشن چهار شنبه سوری انجام می شود می توانیم به شاهنامه خوانی و قصه گویی اشاره نماییم. این رسم معمولا به وسیله بزرگان خانواده صورت می پذیرد. علاوه بر این، افرادی که در زمینه موسیقی فعالیت دارند، با سازهایشان هنرنمایی می کنند. در این شب، اشعاری درباره فرا رسیدن فصل بهار و سال نو سروده و خوانده می شود.
در سال های اخیر، رسوم جدید و اشتباهی به این جشن اضافه شده است که بسیار خطرناک می باشند. امروزه استفاده از ترقه ها و وسایل آتش بازی در این شب بسیار رایج است لیکن باید توجه داشت که هنگام استفاده از این وسایل ممکن است اتفاقات ناگواری رخ دهد و افراد صدمات جبران ناپذیری را متحمل شوند. در برخی نقاط کشور این جشن تاریخی و بزرگ، زیبایی و شکوه خود را از دست داده و به یک مراسم ترسناک و خطرناک تبدیل شده است. البته، قابل ذکر است که در برخی از نقاط کشور، همچون شهر های کوچک و روستاها، جشن چهارشنبه سوری همانند گذشته، همانطور شیرین و با آرامش، همراه با پایکوبی و آواز خوانی برگزار می گردد.
دوشنبه 21 آذر 1401
شنبه 18 دی 1400
سه شنبه 19 مرداد 1400
یکشنبه 06 تیر 1400
چهارشنبه 22 اردیبهشت 1400
دوشنبه 23 فروردین 1400
چهارشنبه 20 اسفند 1399
یکشنبه 26 بهمن 1399
پنج شنبه 25 دی 1399
سه شنبه 18 آذر 1399
چهارشنبه 07 خرداد 1399
بعد از اینکه فروهرها از آسمان به زمین آمدند ؛حال موقع گوش گرفتن به فرامین و ره نمودهای آنان بود که با گذشت زمان و حفظ این مراسم این رسم بصورت فال گوش یا در گویش بهبهانی؛ گوشی درآمد و این رسم بدین صورت بود که در آن دختران جوان نیت می کردند و گوش خود را میگرفتند و از خانه خارج می شدند و به در خانه ای میرفتند (که معمولا در همه خانه ها باز بود) و به سخن اهالی خانه گوش میکردند و سپس با تفسیر صحبت های اهل خانه پیش خود نیت خود را می گرفتند البته عقیده بر این بود که رفتن و گوش دادن به خانه سادات بخصوص سیدی که درب خانه اش رو به قبله باشد علاوه بر نیت خوب صدق انهم هم بیشتر است
البته گاهی اوقات این رسم در روز شنبه نیز انجام میشد.